We rommelen wat aan.
Slecht weer, allebei een zere voet. De een door een krukje de ander door ???
Niet helemaal fit, een druk hoofd, zorgen, …
Ik zie leeuwen en beren op de weg. Dat zag ik vorig jaar ook maar nu zijn het er meer. En ze zijn groter.
Ik zeg tegen iedereen die het horen wel (en die het niet horen wil) heel stoer dat we volgend jaar niet meer gaan.
Maar ik weet nú al dat ik dat moeilijk ga vinden. Want hoe het daar op die berg is, dat is met geen pen te beschrijven zo bijzonder.
Nu nog boven zien te komen.
Die eerste trainingswandeling stellen we ook al een tijd uit. Of er was iets.
Hopelijk gaan we snel…. Dan is de kop d’r maar weer af….